Basler Dybli Jungi Garde und
Dyblinäscht – Fasnacht 2007
Die 3 sch(n)eenschte Dääg
(e Fasnachts-Winter-Määrli)
Es sin emol zwai Dante gsi,
die aint, d Fra Fasnacht, isch drbyy,
die ander, d Coucousyyne Holle
– me het scho gmaint, si syg verscholle –
die het doch soo gärn Fasnachtskiechli
und kunnt schpontaan drum uff e Bsiechli.
(Ding-Dong) "Aadie Fasnächtli, ainewääg
y kumm ze Dir fir zwai, drey Dääg."
"Jee, Hölleli", sait d Fasnacht scheniert,
"Hesch Di ächtsch im Daag drumbiert?
Glyy wird doch d Fasnacht zelebriert
drum bi-n-y laider oggubiert!"
"Ach, Fasnächtli, me mainti fascht,
ych – als Gascht – fall Dir zer Lascht.
Muesch kai Angscht haa, gar d Blaanscheryy
fir my Bett ha-n-ych drbyy,
a mym Bsuech due-n-ych nimm rittle,
und zeerscht grad mol my Divee schittle."
"Jesses, Hölleli, ojeemynee,
s wird jo alles ganz voll Schnee!
Fir my Fescht, do gsee-n-ych root",
schreyt d Fra Fasnacht in dr Noot.
Doo sait d Fra Holle: "S duet mer laid,
y ha doch gmaint, so Schnee miech Fraid,
jetz mach doch dääwääg kai Gezeeter,
s isch numme joo-n-e halbe Meeter."
"Was haisst do NUMME? Kataschtrooffe!
Me sott Di fir dä Fräävel schtrooffe!"
duet sich d Fra Fasnacht enerviere
und mit me Gläbber revanschiere.
So sin die zwai in d Hoor sich groote
und denne – jetz derfsch drey mol roote –
e kuurze Bligg vom Himmel aabe,
scho wird dr Wyyber-Zangg begraabe,
fasziniert gänn baidi Rueh
und luege-n-em Wunder vo Basel zue:
Noo de-n-eerschte Schregg-Seggunde
hän d Bebbi d Rueh glyy wiider gfunde.
E jeede schuuflet und paggt aa
as d Fasnacht grettet wärde kaa.
D Schtroossebutzer sin vo Nutze,
dien die ganz Nacht Schtroosse butze.
S Comité schteggt schoo-n-efange
fir dr Cortège Slaalomschtange.
D Sanidäät hoolt sich no gschwind
im Wallis drey Lawyynehind.
E jeede Käller richtet sich yy
uff dr Cortège-Après-Schyy.
Am Suntig zoobe dien schtatt pfyffe
d Pfyffer zue de Schuufle gryffe.
D Ladäärne kunnt denn au scho glyy
schtatt uff Redli halt uff Schyy.
Es macht dr Zug-Chef alle Muet:
"Schpaalebärg – Pulver, guet!"
D Drummler dien – es isch kai Schaade –
fir aimol Salz schtatt Schtai ablaade.
Em Voordraab duet s scho langsam gniegele
wil immer är e Schpuur muess pfliegele.
Und dr Major schiggt im Getimmel
schnäll e Schtoossgebätt zem Himmel.
Esoo haisst s denn – nit sälbverschtändlig –
am vieri am Määntig Moorge-n-ändlig
drotz nasse Fiess und kaltem A......
"Moorgeschtraich, Vorwärts, Marsch!"
Doo sait d Fra Holle – scho fascht grummlig:
"Du, Fasnächtli, das isch denn kummlig,
verfluecht hän d Basler zeerscht my Bracht
und drotzdäm aifach Fasnacht gmacht."
"Gäll, Hölleli, es isch verruggt,
wenn d Bebbi s Fasnachtsfieber druggt,
kai Hinderniss isch dääne z grooss,
die ganzi Schtadt goot ab uff d Schtrooss."
Do paggt d Fra Holle iiri Sache,
zem Abschiid duet d Fra Fasnacht lache:
"Liebs Hölleli, es het mi gfrait,
Dy Bsiechli duet mer nimme laid,
doch näggscht Joor kumm schtatt an dr Fasnacht,
ändlig wiider mol zer Wiehnacht!"
Am Zyschtig goot me an d Ladäärne-Usstellig bim
Minschter und au an d Waage- und Requisite-Usstellig
bi dr Kasärne
|
